Οδός Κωνσταντίνου Μελενίκου

Η Άσχημη Χριστουγεννιάτικη Θεσσαλονίκη:

και φυσικά το μέρος στο οποίο το 2012 γράψαμε πολλλλλές (και ωραίες)ώρες...

Η αλήθεια είναι ότι δεν με πολυαρέσουν οι ευχές αλλά θα κάνω μια προσπάθεια.
Δεν θα πω το 2012 "να φύγει να παει από εκεί που'ρθε" γιατί θα ήταν πιστεύω αχαριστία, θα πω όμως το 2013 οι σελίδες του blogpanika να είναι πιο φωτεινές και χαρούμενες.

Επειδή ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, θα ευχηθώ να πραγματοποιηθούν οι προσωπικές ευχές του καθενός! :)


Υγ) Έχεις ερωτευτεί ποτέ Λαζάρου?...

Το τέλος...

-Κανονικά έπρεπε να το γράψω πρίν τις 21 αλλά όταν κάθε μέρα πέφτεις για ύπνο την ώρα που περνάει το πρώτο 12 που μυαλό και χρόνος-

Αυτό ήταν ήρθε το τέλος.Έτσι μας είπαν οι μάγιας. Εμείς απλά περιμένουμε τον γιγάντιο κομήτη που θα πέσει στην γη και θα καταστρέψει ότι υπάρχει σε αυτή ή τους φοβερούς και τρομερούς εξωγήινους με τα υπερεξελιγμενα όπλα που θα μας κάνουν σκόνη.Ναι ναι έτσι ακριβώς όπως τα βλέπουμε στην μεγάλη οθόνη.Το πρόβλημα είναι ότι το τέλος έχει έρθει και άλλες φορές στο παρελθόν(1985,2000) σύμφωνα με εικασίες κτλ.
Μόνο που δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα.Τι θα πεί το τέλος του κόσμου? Όταν λες κόσμος τι εννοείς?Το ζωικό βασίλειο και οι άνθρωποι?Τα φυτά? Οι πέτρες?.Όχι όχι το τέλος έχει έρθει. Άκου τι εννοώ.Το τέλος του κόσμου είναι όταν ένα παλικάρι εξαρτημένο από ουσίες αποφασίζει να κάνει στροφή 180 μοιρών και πρέπει να περιμένει στην ουρά όπου χιλιάδες άνθρωποι ζητάνε μια δεύτερη ευκαιρία από τον εαυτό τους και εν τέλη δεν τα καταφέρνει.Είναι  όταν στην Ελλάδα του 12' έχουν γίνει 2000 αυτοκτονίες,είναι όταν ένας ανάπηρος αποφασίζει να ζήσει δυνατός και όλη η κοινωνία κάνει τα αδύνατα δυνατά για να του αλλάξει την γνώμη.Είναι στην Νορβηγία όπου ο άλλος σκότωσε 100 άτομα,είναι στην Αμερική όπου ο άλλος  παίρνει ένα όπλο και σκοτώνει μια τάξη,είναι κάτω από την γέφυρα δίπλα από τα κτελ μακεδονία, είναι στον Αμαζόνιο όπου έχει καταντήσει δασάκι,είναι όταν μια γιαγιά ζητάει φαγητό και ο άλλος την λέει οχι αν δεν είσαι Ελληνίδα,όταν ο άλλος χάνει την δουλειά του και έχει μια ολόκληρη οικογένεια από πίσω του.Είναι όταν κάθε μήνα εξαφανίζεται και από ένα είδος ζώου λόγω του ανθρώπου,είναι όταν κάποιος χάνει τους δικούς του,είναι όταν μικρά παιδιά πέφτουν σε κατάθλιψη αντί να πέσουν με τα μούτρα στα παιχνίδια.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες η γη θα καταστραφεί σε 5 δισεκατομμύρια χρόνια όπου θα την καταστρέψει ο ήλιος.Εγώ λέω θα καταστραφεί πολύ πιο πριν από ένα όπλο 10 φορές πιο φονικό από τον ήλιο,τον άνθρωπο.

Χρόνια πολλά
25/12/2012





Υγ1)Έχεις ερωτευτεί ποτέ Λαζάρου?...

Υγ2)Μην μασάς φίλε μου παντελίδη.

Υγ3)Την αγάπη και τα χαιρετίσματα μου στην ταξιδιάρα ψυχή :)




Δυναμική καταπόνηση

Μισό λεπτό να γελάσω :D vol 1

Τον τελευταίο καιρό αυτό που λείπει από την χώρα στην οποία κατοικούμε είναι η χαρά η αισιοδοξία και....το γέλιο.Ναι εκείνο το συναίσθημα που έχεις μια ευφορία και τα μάγουλα σου τείνουν να εφελκύουν την διατομή των χειλιών σου με αποτέλεσμα την εμφάνιση της βιτρίνας των δοντιών αλλά και του ουρανίσκου σου όταν είναι πολύ. πχ: (:D).Δεν ξέρω εγώ έχω γελάσει πολύ....πολύ μέχρι τώρα....με βλακείες του στυλ:
 -Σάκη έχεις πιτυρίδα
-τι?
-έχεις πι-τι-ρι-δα
-τιιιιι?
-ΈΧΕΙΣ ΠΙ!!! ΤΙ!!! ΡΙ!!ΔΑ!!!
-ΤΙ ΛΕΣ ΜΩΡΕ...?
-Ε ΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ! 
-και θα φύγει ????(Mapa show).
Δηλαδή με ανέκδοτα που ούτε ο δημιουργός τους δεν θα γελούσε,αλλά και με φάσεις που σηκώνουν γέλιο μέχρι οι κοιλιακοί να πάθουν θλάση.Είναι ωραίο να γελάς πραγματικά και όχι ψευτικα για να μην κάνεις τον άλλο να νιώσει άσχημα επειδή είπε ανέκδοτο που είναι για να κλαις μέχρι μεθαύριο.Πίστεψε με μπορώ να καταλάβω πότε είναι ψέυτικο.

 Εγώ προσωπικά το διασκεδάζω!Είμαστε στην μελενίκου στα φοιτητικά και λέω κάτι "πετυχημενο",ΞΑΦΝΙΚΑ... τρίζει η πόρτα,ακούω τζιτζίκια ...σταματάει ο χρόνος...και οι υπόλοιποι έιναι σε φάση(facepalm).Τότε αρχίζουν τα γέλια μόνο και μόνο επειδή κανένας δεν γέλασε!Στο "Μισό λεπτό να γελάσω" θα ανεβαίνουν βίντεο,ανέκδοτα,εικόνες στιχάκια και ότι άλλο "μας κάνει να γελάμε".Φυσικά ο καθένας έχει τελείως διαφορετική αντιληψη του χιουμορ....ε τι στο διάολο ούτε ένας δεν θα βρεθεί να γελάσει?Δεν πειράζει και ένας να γελάσει μου αρκεί.

'Οσοι ασχολείστε με το youtube θα ξέρετε(?) ότι σε αστεία βίντεο(και όχι μόνο) αυτό που αξίζει να δείς μετά το τελος του είναι τα "κορυφαία σχόλια".Πολλές φορές είναι καλύτερα από το βίντεο.Επίσης όσοι youtubarete και δεν ξέρετε τον Ray William Johnson καλύτερα παρατείστε το άθλημα γιατί είστε μόνο για να πατάτε dislike και report σε βίντεο του justin bieber.
6.272.310 συνδρομητές,2 δις προβολές βίντεο και πάρα πολλά likes.Ο τύπος είναι θεός,μόνο την φάτσα του να δείς καταλαβαίνεις.Η βασική του ''δουλειά" είναι να σχολιάζει με την δική του μαγεία βίντεο που του στέλνουν.Επειδή όμως τα πολλά λόγια είναι περιττά....γελάστε




 


Δείτε φάτσα ο πρέκας χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααχαχαχαχαχαχαχαχα







Πως έφυγε έτσι αυτός?

*ΠΡΟΣΟΧΗ*
Για να καταλάβετε το παρακάτω πρέπει να έχετε διαβάσει τις προηγούμενες αναρτήσεις του b.p.


Δυο φίλοι μου συζητούν...


Π: Θα έρθεις από εδώ?
B:ε το ρωτάς;
Π:Στις 13 του μηνός θα κοιτάξουμε την δύση
Β:Έτσι;    https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLRwkwSt_c8YkTNDUT2Gz0lqT3O8ErHoDnqTbCDzkJhSN8v4uMRxH9lHrEBF7DGeB3t3u-CfgEfG751AwID_BU1Plqm6fHFyfAF1QkjdNLb7sVSyVkrTyrkod2EUIOvtNFCjrpiHNNM36Q/s1600/DSC00186.JPG
Π: xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa έτσι ακριβώς




.
.
.
Β:Μάγκα προσπάθησες αλλά ήσουν μέτριος
Π:Βαριέμαι και μου την σπάω αλλά πεισμώνω και δεν τα παρατάω. XAXAXAXAXAXAXAXAX
B:Νιωθω οτι μεσα μου υπαρχει μια βομβα που αργα η γρηγορα θα σκασει και τα συντριμια της θα παρασυρουν οτι λογικο κρατησα απο τον πανο
Π:Δεν μπορώ να σε πιάσω με τίποτα ρε πανίκα. XAXAXAXAXA
.
.
.
B:Αυτό πρέπει να το κάνουμε στον πάνο http://www.dailymotion.com/video/xvfcxi_yyyyyyyyyy-yyyyy_fun?start=131#.UL4pMYb4KJM

***Οι συνομιλίες αποτελούν προιόν υποκλoπής.Προέρχονται από φαν του blogpanika και "γνωστούς"χακερ ANONYMOUS***


Υγ Ερχεται Κοζάνη ο κωστάκης ΖΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΛΕΜΕΕΕΕΕΕΕΕ :D:D:D:D:D:D

Οι περιπέτειες του πανίκα *ΜΕΡΟΣ 1ο*

...και εκεί που όλα έδειχναν ότι θα είναι ένα μέτριο σ/κ σε μια ωραία πόλη.....
3 Μαρτίου 2012 παίζει ο ΑΡΗΣ στο βικελίδης με την ΑΕΚ ,έτοιμος εγώ με μια τσάντα στην πλάτη, 2 φιλαράκια και περίσσεια τρέλα περιμένω το λεωφορείο του συνδέσμου για να κατηφορίσουμε στην σαλούνα.Πολύ δυνατή εμπειρία ωραίο ματς(ήμασταν για 10 γκολ αλλά τελικά νικήσαμε 1-0),τότε λοιπόν κάτι έγινε.Μπήκε λοιπόν στο μυαλό μου η ιδέα να αρχίσω να γράφω σε σημειωματάριο αυτά που θα με κάνουν να χαμογελώ όταν γεράσω και κάθομαι στην κουνιστή καρέκλα της βεράντας με γυαλιά πρεσβυωπίας(google bot: έχεις πρόβλημα).Τελικά με τα πολλά δεν έκανα.'Αρχισε να ωριμάζει η ιδέα του blog, φυσικά δεν είναι το ίδιο.Πολλές από τις αναρτήσεις είναι "στυλ σημειωματάριου" δηλαδή "ότι νιώθω γράφω" και στις περισσότερες ήμουν συναισθηματικά φορτισμένος.Πολύ μιλάω....Η πρώτη μόνιμη στήλη του blogpanika είναι γεγονός.....
Ετοιμάζω βαλίτσα για Καστοριά έχοντας αρκετές βλέψεις.Κλασσικά Καστοριά ομορφιά,παρέα super και όλα δείχνουν ότι θα είναι ένα δυνατό σ/κ.Στην πόλη του κάστορα με τα γραφικά σπίτια και την ωραία λίμνη έχει 2 και μοναδικά clubs που είναι σαν τα προβλήματα μου.Εμείς όμως σαν τσακαλάνια που είμαστε πήγαμε στο 3ο(το μακρύτερο) το πιο καινούργιο.Τεσπα άσχημη φάση σε ένα άδειο μαγαζί.Πάνε οι υπόλοιποι για ύπνο και εγώ γράφω στο b.p. γεμάτος νεύρα.Στο τέλος όμως ξυρίζουν την νύφη.Κάποιος στο μεταξύ έχει πεί για Γιάννενα(Εγκέφαλος παναγιώτη:Motley-φοιτητές-λίμνη-διασκέδαση-Γιάννενα).Ξημερώνει και η ομάδα δεν πετάει....Με τα πολλά όμως ξεκινάμε.(επική διαδρομή)Εκεί μας περιμένει μια πολύ ζεστή παρέα ,ένιωσα πολύ ωραία βλέποντας ξανά τα Γιάννενα.Κάτσαμε σε ένα ωραίο μαγαζάκι και το ένα ποτήρι έφερε το άλλο το άλλο το πιο άλλο και έφτασα αισίως λίγο πριν το σύστημα βαρέσει διάλυση.Αλλά φυσικά οι κοπέλες ήθελαν κι'άλλο και εμείς δεν χαλάμε χατίρι.Σειρά έχει ένα ελληνάδικο με ζωντανή μουσική(fuck yeah).Φήμες λένε ότι στην διαδρομή εθεάθη τύπος με  τατουάζ που δεν πιστεύει στα λόγια τον άλλων :D :D.Δεν πολύθυμάμαι τι ήπια εκεί αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι η φάση ήταν blogpanika(super)!Λίμνη μπορεί να μην είδαμε αλλά χαλάλι....Ευχαριστούμε για την φιλοξενία<3.Να πως ένα μέτριο σαββατοκύριακο εξελίχθηκε σε ομορφιά! :).Ξυπνάμε(κεφάλι και στομάχι...μπετόν) και σιγά σιγά γυρίζουμε Καστοριά.Περνάει η μέρα και πάμε στα κτελ,εκεί που είμαι έτοιμος να βγάλω εισιτήριο με πιάνουν 2 κύριοι ακούγοντας ότι πάω Κοζάνη και με λένε "έλα μαζί μας"!!!ε?Αγαπάμε όλες τις γυναίκες του κόσμου σας το'πα?Δυο τουριστικά λεωφορεία από τον σύλλογο γυναικών Κοζάνης μετά από βόλτα στα βαλκάνια έκανε στάση στην Καστοριά για καφέ.Με τα πολλά ο μικρός πανίκας και γύρω στις 40 γυναίκες και 8 άντρες και ένας μέσος όρος ηλικίας περί τα 60 έτη ξεκινάει για την πόλη του dj haritidis(xaxaxaaxxaxaxaxaxa google images)....είχαμε και αφιέρωση από την πρόεδρο του συλλόγου στον φοιτητή από την Κοζάνη.Κάπως έτσι ένα ...τελικά....ωραίο διήμερο έφτασε στο τέλος του.



Υγ1)Εννοείτε πως η ανάρτηση θα μπορούσε να είναι καμιά 7αριά σελίδες αλλά δεν έχω σημειωματάριο.

Υγ2)Πάντα στ'αραλίκι πάντα starιλίκι πανταχού παρών οι λύκοι από την Θεσσαλονίκη....

Έτσι γιατί είσαι πανίκας...

Ας γράψουμε και κάτι άκυρο στις 5:00 μετά από 2 βότκες και μια μπύρα και ένα βράδυ που δεν πήγε όπως το περίμενα και ένα μυαλό να μου λέει συνέχεια....αν.Σήμερα από την ώρα που ξύπνησα και από τα κτελ Κοζάνης μέχρι αυτά της Καστοριάς και από το σπίτι μέχρι το κλάμπ τραγουδάω ένα τραγούδι που μου φωνάζει στο μυαλό μην ανησυχείς πανο θα έρθουν τα καλά.Χα! Το θέμα όμως δεν είναι να έρθουν το θέμα είναι να τα κυνηγήσεις....γιατί αυτή είναι η φύση σου.Φιλοσοφίες της βοτκας ή πραγματικότητα?Τρέχω όσο μπορώ για να κερδίσω την ρουτίνα πριν μου πεί "μαγκα προσπάθησες αλλά ήσουν μέτριος". Αυτή η μετριότητα θα με φάει ή θα της κλείσω πρώτος το μάτι εγώ? Δεν μου αρέσει τα νεύρα και την ενέργεια που έχω να την πέρνουν μηχανήματα και κλειστεί χώροι.Όλοι κοιμούνται και εγώ ανησυχώ.Πρέπει  να πάρω απόφαση ότι όλα δεν έχουν μια εξήγηση και μια λύση.Δεν είναι πρόβλημα μαθηματικών.Φταίνε τα μούσια? φταίνε τα μαλλιά? Φταίει η μούρη? Φταίει το ηθικό?Συνδυασμός?Νιώθω ότι μέσα μου υπάρχει μια βόμβα που αργά ή γρήγορα θα σκάσει και τα συντρίμμια της θα παρασύρουν ότι λογικό κράτησα από τον πάνο.Δεν μπορώ να σε πιάσω με τίποτα ρε πανίκα. Και εκεί που όλοι ροχαλίζουν και παραμιλάνε έρχονται οι swedish house mafia! και με λένε don't you worry don't you worry child......

Υγ1) Βαριέμαι και μου την σπάω αλλά πεισμώνω
 και δεν τα παρατάω.

Υγ2) Είναι υπερβολικά μικρός και λιλιπούτειος ο κόσμος όπως είπε και η φίλη μου η θώμη.

Υγ 3) Πάνε για ύπνο γιατί αυριο...

"Don't you worry, don't you worry, child
See heaven's got a plan for you
Don't you worry, don't you worry now"

There was a time, I met a girl of a different kind.
We ruled the world, I thought I'll never lose her out of sight.
We were so young, I think of her now and then
I still hear the songs reminding me of a friend

Up on the hill across the blue lake,
That's where I had my first heartbreak
I still remember how it all changed
My father said,
"Don't you worry, don't you worry, child
See heaven's got a plan for you
Don't you worry, don't you worry now"

Η ζωή είναι ωραία όσο μικρή κι αν είναι !

Καλημέρες!Επιστρέφω για να γράψω στο αγαπημένο μου blog κάτι διαφορετικό από αυτά που είχα στο μυαλό μου.Το άρθρο λοιπόν ήταν να ονομαστεί "Αφιέρωμα στους πρωταγωνιστές" αλλά μόνο αφιέρωμα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μιας και η δομή του δεν θα θυμίζει καθόλου κάτι τέτοιο.Την προηγουμένη εβδομάδα μόλις είδα λοιπόν τους πρωταγωνιστές είπα ότι αυτή η εκπομπή έχει κάτι το διαφορετικό.Είπα ότι κρίμα είναι να μην υπάρχουν γραπτά με αυτά που είπαν τα παιδιά αφού εξάλλου "scripta manent" και ότι θα γράψω τα πολύ τρανταχτά,αυτά δηλαδή που μου έκαναν εντύπωση.Χθές! λοιπόν πήρα χαρτί και μολύβι και βλέποντας ξανά την εκπομπή άρχισα να γράφω και να γράφω μέχρι που κατάλαβα ότι όλη σχεδόν η εκπομπή μου έκανε εντύπωση αλλά επειδή δεν είναι πρακτικό να την "αντιγράψω" όλη, έκανα μερικές υποχωρήσεις.Ο σκοπός του άρθρου δεν είναι να κάνω "σύγκριση προβλημάτων"αλλά να δούμε πως βλέπουν την ζωή αυτά τα παιδιά και ίσως ακούγοντας τα να κάνουμε την δικιά μας λίγο καλύτερη.  Κάτι τελευταίο και κλείνω.Την "αντιγραφή" λοιπόν την αφιερώνω σε όλους εκείνους που δεν τα παρατάνε, δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται για πάντα.Για όλα ή τίποτα.

Δημήτρης : Όταν μου είπε η γιατρός ότι δεν υπήρχαν άλλες αντιβιώσεις και άλλα φάρμακα ,εγώ επαναστάτησα.Έγραψα και ένα τατουάζ "The end is near-το τέλος είναι κοντά" και πήγα στην μύκονο να τα ζήσω όλα.
Θεοδωράκης :Οι άντρες? Ελένη :Στην ζωή μου? Σχέσεις?Δύσκολο κομμάτι...
Ελένη : Το Σισμανόγλειο(νοσοκομείο) είναι η κρυφή πλευρά της ζωής μου,έρχομαι ανά 4 μήνες...εντάξει πολλοί γνωστοί και φίλοι θα σοκαριστούν γιατί οι περισσότεροι δεν το ξέρουν,όχι ότι το έκρυβα απλά δεν το λέω σε όλους.
.
.
.
Ειδικός παιδίατρος :Η ζωή ενός ατόμου με κυστική ίνωση δεν είναι τόσο απλή.Για να ζήσει πρέπει να αγωνίζεται καθημερινά δηλαδή να κάνει 2 με 3 φορές την ημέρα φυσιοθεραπεία του αναπνευστικού η οποία διαρκεί περίπου μισή ώρα κάθε φορά.Άρα το άτομο που πάσχει από κυστική ίνωση είναι σαν ένα ναυαγό που παλεύει ,κολυμπάει βλέποντας στο βάθος την παραλία και αγωνίζεται να φτάσει και δεν πρέπει να χαλαρώσει,να μείνει, να σταματήσει, γιατί αν τυχόν σταματήσει ή δεν κάνει αυτά που πρέπει το κύμα θα τον απομακρύνει από την ακτή και θα τον ρουφήξει η θάλασσα.
Ελένη:Με βλέπετε τώρα καλά,αύριο μπορεί να μην είμαι καλά και άλλα παιδιά επάνω(στο νοσοκομείο)δεν είναι καλά.Είναι άσχημη αρρώστια και κρυφή και ελπίζω με την εκπομπή να την μάθει ο κόσμος και να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής των παιδιών που βρίσκονται μέσα στο νοσοκομείο.....και σε αυτά που είναι ξεχασμένα στο σπίτι τους.
Θεοδωράκης:Για την ζωή θα μιλήσουμε ή για τον θάνατο?Δημήτρης:Μαζί δεν πάνε αυτά?Γεννιόμαστε για να πεθάνουμε....έτσι δεν πάει?
Θεοδωράκης:και είχες μεταπτώσεις απ'το θα τα κάνω όλα μέχρι δεν κάνω τίποτα? Δημήτρης :Μέχρι να ωριμάσω και να το διαχειριστώ ήταν έτσι.Ήταν, για πιο λόγο να τα κάνω όλα?Για πιο λόγο να ξυπνάω το πρωί? Για πιο λόγο δουλέψω?Για πιο λόγο να σπουδάσω εφόσον η ζωή είναι μικρή?Απ'την άλλη όταν αρχίζεις και το διαχειρίζεσαι και το ωριμάζεις βλέπεις ότι μπορεί να είναι και δώρο.Θεοδωράκης:Δώρο?Για εξήγησε το μου αυτό....Δημήτρης :Όταν ξέρεις ότι την άλλη μέρα μπορεί να πεθάνεις, βλέπεις τον κόσμο αλλιώς.Την μητέρα σου δεν θα την βρίσεις,θα κοιτάξεις να απολαύσεις την κάθε σου στιγμή γιατί όταν δίνεις κάτι το δίνεις ολοκληρωτικά και δεν το δίνεις ψεύτικα είσαι εντελώς αληθινός,δεν έχεις ανάγκη το ψέμα.Δεν είναι δώρο να τα βλέπεις όλα αληθινά?
Θεοδωράκης:Και επαναστατείς πότε?Δημήτρης :Εγώ επαναστάτησα στα 20.Όταν μου είπε η γιατρός ότι δεν υπήρχαν άλλα φάρμακα,άλλες αντιβιώσεις,εκεί επαναστάτησα....πήγα στην μύκονο να τα ζήσω όλα.Να ζήσω την νύχτα,να ζήσω τα πάντα.Θεοδωράκης:Τι εννοούσε η γιατρός "δεν υπάρχουν άλλα φάρμακα"?Δημήτρης:Είχα αποκτήσει ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά,οπότε δεν με έπιαναν πλέον.Θεοδωράκης:Για περιέγραψε μου την ζωή σου τότε.Δημήτρης:Τότε έπεσα με τα μούτρα στην νύχτα,μ'άρεσε όπως άρεσε και σε όλους τους συνομήλικους μου και την ζήσαμε στα άκρα.Όταν λέμε στα άκρα,δουλειά στο beach bar το απόγευμα,το βράδυ στο νυχτερινό μαγαζί και σερί αυτό μπορεί να πήγαινε και 90 μέρες.Θεοδωράκης: και πώς αντιδρά ο οργανισμός σου στην μύκονο?Δημήτρης:Στην αρχή παραδόξως καλυτέρευσα είτε λόγο αλλαγής κλίματος είτε το κολύμπι που έκανα.....στην αρχή άντεχα και ήμουν εντάξει.Με την πάροδο των χρόνων όμως,άρχισα και έπεφτα αλλά εγώ ήθελα να συνεχίσω,οπότε είτε ντοπαριζόμουν είτε έπαιρνα φάρμακα για να μπορέσω να είμαι στο πόστο μου και να είμαι σαν όλους τους άλλους.Θεοδωράκης: Μέχρι?
Δημήτρης:Μέχρι που έφτασε κάποια στιγμή που τα πρωινά έπρεπε να μπαίνω στο οξυγόνο ή στο τοπικό νοσοκομείο για να μπορέσω το βράδυ να αντέξω οπότε έπρεπε να αλλάξω τρόπο ζωής.Θεοδωράκης:και αφήνεις την μύκονο για να έρθεις στην Αθήνα.Δημήτρης:Ναι Θεοδωράκης:Πιο συνειδητοποιημένος....Δημήτρης:Πιο αποφασισμένος.
Ειδικός παιδίατρος:Να το πώ πιο απλά.Άν πούμε ότι έχουμε ένα λεωφορείο που έχει μέσα 40 με 50 άτομα,οι 2 θα είναι φορείς και άν αυτοί οι 2 έχουν ερωτευτεί μέσα σε αυτό το λεωφορείο έχουν 25% πιθανότητες να κάνουν ένα κοπέλι που θα έχει ινοκυστική.
.
.
.
Θεοδωράκης:Πόσους ενήλικες ασθενείς υπολογίζουμε ότι έχουμε στην Ελλάδα? Γιατρός:Είναι γύρω στους 600 άντε το πολύ 800 ασθενείς.Θεοδωράκης:και για όλους αυτούς πόσες κλίνες έχουμε πανελληνίως?Γιατρός :Πιστεύω ότι πάνω από 20 δεν θα έχουμε.
.
.
.
Δημήτρης:Εγώ είμαι γύρω στα 30.Θεοδωράκης:Πάς καλά δηλαδή.Δημήτρης:Τώρα έχω αρχίσει και βλέπω τα σκούρα.Θεοδωράκης:Δηλαδή?Δημήτρης:Το καλοκαίρι πολλές φορές χρειάζεται να είμαι το βράδυ στο οξυγόνο,λαχανιάζω στην σκάλα, αλλά πλέον και το σκυλί που θα βγάλεις έξω κουράζεσαι.Θεοδωράκης:Εσένα τα πνευμόνια σου πώς είναι?Δημήτρης:Εγώ τώρα στην τελευταία μέτρηση ήμουν γύρω στο 35%.Αν πούμε ότι ένας "φυσιολογικός άνθρωπος" έχει 100%,ένας καπνιστής μπορεί να πέσει στο 80% αλλά αν σταματήσει να επανέλθει.Στον άνθρωπο με κυστική ίνωση όσο πάει και πέφτει.Στα 35-30% είναι τα όρια.Θεοδωράκης:Μετά θα θέλεις μεταμόσχευση.
Δημήτρης:Μετά...άν πάνε όλα καλά και μπείς σύντομα σε λίστα μπορείς να κάνεις μια μεταμόσχευση που σου δίνει κάποια χρόνια ζωής.Θεοδωράκης:Θα το κάνεις? 
Δημήτρης:Μπορεί δεν το ξέρω.Υπάρχει και το ηθικό μέρος που για κάποιο λόγο έχουν γίνει αυτά και δεν ξέρω αν θέλω να παρατείνω την ζωή.
.
.
.

Θεοδωράκης:Δηλαδή το πρωί νιώθεις λίγο πιο ψηλός από τους άλλους που είναι καμπουριασμένοι στους δρόμους ε?Δημήτρης:Γιατί είσαι ελεύθερος και δεν είσαι εγκλωβισμένος σε μικρότητες,τα βλέπεις λίγο σαν θεός από επάνω,από μακρυά,από απόσταση.Οι άνθρωποι είναι σαν να ψάχνουν προβλήματα.Θεοδωράκης:Για πές...Δημήτρης:Ένα παράδειγμα ήταν όταν δούλευα στο μπάρ.Όλοι αγχώνονταν να κάνουν υψηλό ταμείο,όλοι αγχώνονταν να κρατήσουν την θέση τους.Εγώ δεν μπορούσα να πάρω λεφτά από τους φίλους μου οπότε τους κέρναγα.Γιατί εμένα δεν με ένοιαζε να κάνω μεγάλο ταμείο.Μ'ένοιαζε να είμαι αληθινός και να μπορώ να προσφέρω στους φίλους μου.
Ασθενής:Πολλά παιδιά κλείνονται στον εαυτό τους.Υπάρχει και το θέμα του κομπλεξ.Αλλά δεν το δέχομαι.Αν δεν αποδεχτείς κάτι δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις.Κοροιδεύεις τον ίδιο σου τον εαυτό.Δεν φταίς εσύ που γεννήθηκες με κυστική ίνωση.Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το αποδεχτείς και να το αντιμετωπίσεις.Να είσαι δυνατός, δεν είναι κάτι εύκολο και σε αυτό δεν βοηθάει και η πολιτεία και δεν είναι μόνο η πολιτεία και  ο κόσμος...οι άνθρωπο...όλοι.Πηγαίνεις μια βόλτα περπατάς ...με το που βήξεις γυρνάν τα βλέμματα πάνω σου.Νομίζουν ότι είσαι δεν ξέρω και'γω ,και να είσαι και τι έγινε?Γιατί γυρνάς το βλέμμα?                                                                      
.
.
.
Θεοδωράκης:Άρα κάθε φορά που ξυπνάς είσαι ευτυχής ε?Δημήτρης:Μπορείς να το πείς και έτσι.Πιο ευτυχής όμως είμαι το βράδυ ότι κατάφερα στην μια μέρα που έχω ακόμα ....κατάφερα να κάνω άλλα τόσα πράγματα.Δηλαδή είμαι ευτυχισμένος ότι έχω αξιοποιήσει την ημέρα μου 100%.Δεν έχω χάσει δευτερόλεπτο.ΕλένηΗ ζωή είναι ωραία.Με ποιότητα.Ποσότητα δεν μας ενδιαφέρει.Αύριο δεν ξέρουμε αν θα ζούμε.Μέχρι αυτή την στιγμή που μιλάμε,τώρα,τουλάχιστον να έχουμε περάσει καλά...
.
.
Θεοδωράκης:Υπάρχει ζωή μετά θάνατον?Δημήτρης:Ε τι?μόνο για αυτό το λίγο ήρθαμε?Σίγουρα θα υπάρχει κάτι.Σίγουρα τίποτα δεν είναι τυχαίο.Όλα έχουν παιχτεί στο δευτερόλεπτο.Είναι όλα με σοφία...άρα σίγουρα κάτι θα υπάρχει μετά...
.
.
.
Θεοδωράκης:(Επίλογος)Μπορεί λοιπόν να βγάλει κανείς συμπεράσματα από τον τρόπο που αντιμετωπίζει το κράτος και η κοινωνία μιαν αρρώστια? Ίσως και να μπορεί.Αυτό που σίγουρα πρέπει να κάνουμε είναι να μάθουμε από την ιστορία αυτών των παιδιών.Να ακολουθήσουμε το παράδειγμα τους για όλα αυτά τα μικρά πράγματα που μας ταλαιπωρούν.Μικρά αν σκεφτεί κανείς ότι αυτά αντιμετωπίζουν την πιο θανατηφόρα κληρονομική νόσο της λευκής φυλής.Η ζωή δεν θέλει να σκύβεις το κεφάλι και η παραίτηση είναι πάντα ο δρόμος για να φέρεις πιο κοντά αυτά που θέλεις να αποφύγεις.

 via: mega tv


 

Dig it...barcelona

Η Αλήθεια είναι ότι έχω πολλά πράγματα στο μυαλό μου (πιο πολλά από όσα χωράει) και θέλω να μιλήσω για όλα-και για το καθένα ξεχωριστά αλλά δεν είναι και πολύ πρακτικό αυτό.

Είμαι κάτι σαν το nissan "μου",θέλω σκούντημα για να προχωρήσω! Αλλά ποτέ δεν σε αφήνει.Πρώτα θα σε πάει στον προορισμό σου και μετά θα παραδώσει πνεύμα όπως και έκανε :( .Έχω ηρεμήσει!! αλλά πιστεύω έχω πολύ δρόμο μπροστά μου.Η Θεσσαλονίκη σιγά σιγά με διώχνει και με λέει να πάω στην προύσσης, εξάλλου έχω αφήσει μια σχολή στην μέση.Αυτή την χρονιά δεν θέλω να κάθομαι θέλω να κάνω πράγματα......Θέλω να μάθω ισπανικά να πάω γυμναστήριο να περάσω κανένα μάθημα παραπάνω να πάρω το ποδήλατο να πηγαίνω βόλτες να βγάλω δίπλωμα να ..να ..να ..να."Όλα θα γίνουν" όπως μου λέει και ένας συγγενής.Για αρχή θέλω να επαναπροσδιορίσω τον όρο "πρόγραμμα" και στην συνέχεια να το θέσω σε εφαρμογή...δεν χρειάζεται άγχος, αρκετά με αυτή τη μαλακία.Ο χειμώνας έρχεται και η Κοζάνη είναι η καλύτερη του φίλη αλλά δεν μασάμε έχουμε τηλεθέρμανση.Πιστεύω ο χειμώνας σε ξυπνάει, έχει την δικιά του γοητεία,χοντρά ρούχα,χουχούλιασμα κάτω από το πάπλωμα κτλ.....Μιας και στην Κοζάνη δεν έχω ίντερνετ παρά μόνο κάτι "δανειστές :D "θα έχω την ευκαιρία να διαβάσω λογοτεχνικά βιβλία που θέλω εδώ και καιρό.
Μετά από σχεδόν ένα μήνα στο blog μπορώ να πώ ότι μ'αρέσει πολύ και όποτε έχω χρόνο και internet "θα του δίνω χρόνο".Σήμερα η ημέρα δεν ξεκίνησε καλά μιας και έχω τάσεις αυτοκαταστροφής αλλά δόξα τον θεό πήγα για κούρεμα και είχα την τύχη να μου δείξει ο αλέξανδρος video από το λονδίνο όπου με ταξίδεψαν και με έβγαλαν λίγο από τις σκοτούρες μου , την μιζέρια της σημερινής εποχής και χαμογέλασα λέγοντας(από μέσα μου) "και η βαρκελώνη είναι τέτοιος και καλύτερος "παράδεισος"".ΓΑΜΩΤΟ πέρασε ενάμιση χρόνος αλλά οι αναμνήσεις μένουν...σαν να μην πέρασε μια μέρα.Τέλος πάντων στο χέρι μου είναι να ξαναπάω και να γυρίσω όλο τον κόσμο με 2ευρώ στην τσέπη.Οι δυο τελευταίες αναρτήσεις είχαν "σοβαρό" θέμα και γράφτηκαν εν βρασμό ψυχής, αλλά δεν υπάρχει λόγος να πέσω κατευθείαν στα βαθιά και έτσι θα παραθέσω βίντεο από το λονδίνο για να φωτίσω λίγο τον τοίχο του blogpanika.


Για να σας βάλω στο κλίμα το λεγόμενο "Dig it sound system" είναι ένα ποδήλατο με 2 μεγάλα ηχεία παίζοντας παλιά κυρίως μουσική που σε ανεβάζει. Κάνει συνήθως κάθε φορά και διαφορετική βόλτα
-πάντα στο κέντρο του λονδίνου(πληθυσμός 8εκ)-.Όταν σταματάει το ποδήλατο με λίγα λόγια παίρνει χρώμα η γειτονιά και όλα τα στόματα γύρω του χαμογελούν και οι άνθρωποι χορεύουν.

....δεν χρειάζονται πολλά.....ένα ποδήλατο...μουσική...............και τα υπόλοιπαααααααα........

Υγ 1)Χαρά και αγάπη αυτό λείπει...

Μα κουράστηκα...βαρέθηκα την πισώπλατη μαχαιριά

Κουράστηκα να είμαι θεατής στο ίδιο έργο βαρέθηκα την πισώπλατη μαχαιριά.Με κούρασαν οι ηθοποιοί,έβγαλαν τα προσωπεία τους και φάνηκε η ψυχή τους,αυτό το μαύρο πράγμα που διψάει για κουτσομπολιό, που δεν έχει συναισθήματα.Τους νοιάζει ΜΟΝΟ ο εαυτός τους,πως θα περνάν καλά και τίποτα άλλο.Κουράστηκα να τους βλέπω κουράστηκα να τους ακούω.Τους βαρέθηκα.Δεν έχουν να μου πουν τίποτα δεν μπορούν να με κοιτάξουν στα μάτια.Οι αντιδράσεις τους ψεύτικες το ενδιαφέρον τους πλαστό.Θέλουν μόνο να σε  πληγώσουν και να σε κοιτάνε αφ'υψηλού να αργοπεθαίνεις.Μα βαρέθηκα την πισώπλατη μαχαιριά.

 Έτσι μου'ρχεται να πάω στην σουρδία για τα υπόλοιπα 5 χρόνια.

Το ταξίδι για τον αρμενιστή θα είναι δύσκολο.


" Ένας για όλους και όλοι για έναν"
όμως όταν έρχεται η δύσκολη στιγμή τότε δε βλέπεις κανέναν
σαν να 'χουν σπάσει τα φρένα
και όλα μοιάζουνε ξένα
με κυριεύει - με κυριεύει μια τρέλα
αρκεί μόνο ένα βλέμμα για να σου πει
ότι όσα πίστευες ψέμα
και άντε πάλι απ' την αρχή
διέξοδο μόνο μια πένα κι ένα φύλλο χαρτί
περιθώριο κανένα
τα όνειρά μου περιορισμένα
προκαθορισμένα
με άγχος και ευθύνες πάντα φορτωμένα
αν θες να πας μπροστά
προσόν πρέπει να έχεις ένα
ένα μόνο
μάθε μόνο καλά πώς να προκαλείς τον πόνο
και κατά τ' άλλα περασμένα ξεχασμένα
τα όνειρα που λήστεψες είναι καταγραμμένα
εκεί που διάλεξες και σε βολεύει εσένα
εκεί που δεν έχει χώρο για ανθρώπους σαν και μένα

Κι ακόμα ψάχνεις να βρεις ποιος φταίει
κάτι βαθιά μέσα σου νιώθεις να σε καίει
και πάνω που νόμιζες πως ήσουν δυνατός
πισώπλατα νιώθεις το μαχαίρι κι έτσι αρχίζει ο πόλεμος
πισώπλατα κι έτσι αρχίζει ο πόλεμος
στα παιχνίδια της ζωής πάντα παίζεις μοναχός
πισώπλατα κι έτσι αρχίζει ο πόλεμος
μα να ξέρεις πως θ' αντέχω όσο είμαι ζωντανός

Θυμάμαι κάποιον που μου 'χε πει να μην τα βάζω με το χρόνο
όμως εγώ αντιστάθηκα και της φωνής αλλάζω τον τόνο
δέκα χρόνια κι αν έχουν περάσει
μάλλον δεν ήταν αρκετά
κι έτσι ακόμα αντέχω στο 1997
καλή χρονιά
χρόνια πολλά σε όλους
σ' αυτούς που δεν είναι πια μαζί μας
που είναι σε άλλους κόσμους
βλέπεις έτσι είν' η ζωή και πώς να την αλλάξεις
απ' αυτά που ονειρεύεσαι πόσα μπορείς να κάνεις πράξεις
πες μου
πες μου τι φταίει πες μου
πες μου τι θέλεις πες μου
μονάχα μη λες πως δεν ξέρεις τι να κάνεις
είναι τόσο απλό
γι' αυτό και σου εξηγώ
και νιώθω όλα αυτά που λέω να ξαναπέφτουν στο κενό
κι έτσι βουλιάζω
στα στέκια της απόγνωσης πάλι συχνάζω
και μάρτυράς μου ο θεός
αν σταματήσω να φωνάζω, να ουρλιάζω, να κραυγάζω
και να βγάζω στη φόρα τ' άπλυτα όλων αυτών που μ' ενοχλούν
λες κι έχει πιάσει μπόρα
οι λύσεις πέφτουνε βροχή
και κάπου σε μια γωνιά βλέπω κάποιον που θέλει να κρυφτεί
μοιάζει με δικαστή, μοιάζει με δικηγόρο
μοιάζει με όλους αυτούς που ζουν κάθε μέρα από το δικό σου φόρο
ειρωνικά λοιπόν γυρνάει και μου λέει
"ακόμα δεν κατάλαβες ποιος είν' αυτός που φταίει;"

Κι ακόμα ψάχνεις να βρεις ποιος φταίει
κάτι βαθιά μέσα σου νιώθεις να σε καίει
και πάνω που νόμιζες πως ήσουν δυνατός
πισώπλατα νιώθεις το μαχαίρι κι έτσι αρχίζει ο πόλεμος
πισώπλατα κι έτσι αρχίζει ο πόλεμος
στα παιχνίδια της ζωής πάντα παίζεις μοναχός
πισώπλατα κι έτσι αρχίζει ο πόλεμος
μα να ξέρεις πως θ' αντέχω όσο είμαι ζωντανός

στα παιχνίδια της ζωής
στα παιχνίδια της ζωής
στα παιχνίδια της ζωής
στα παιχνίδια της ζωής

πισώπλατα
στα παιχνίδια της ζωής πάντα παίζεις μοναχός
πισώπλατα
μα να ξέρεις πως θ' αντέχω όσο είμαι ζωντανός"
FF.C

(αν)ὡριμότης....

Φίλοι του blogpanika καλημέρααα :D .Το πρώτο θέμα που θα φιλοξενήσει το ιστολόγιο του παναγιώτη είναι κάτι που καίει πολλούς κώλους,και είναι το θέμα της ωριμότητας.Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα  από την αρχή.Ετυμολογία:ώριμος < αρχαία ελληνική ὥριμος < ὥρα (εποχή)"για άτομο που ενεργεί με ωριμότητα, δηλαδή έχει συγκροτημένη προσωπικότητα και ισορροπημένη συμπεριφορά" "για τον ο πλήρως ανεπτυγμένο άνθρωπο που προσφέρεται για κάτι, αλλά και την κατάσταση ή ενέργεια που πληρεί τις προϋποθέσεις για ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα".Αντώνυμα:ανώριμος,άωρος,άγουρος,άμεστος,αγίνωτος,παιδιάστικος.Καλά τα θεωρητικά αλλά ας δούμε τι διάολο είναι στην πράξη αυτή η ωριμότητα.Η ωριμότητα είναι ανάλογα με τα βιώματα και τις εμπειρίες που έχει ο καθένας αλλά επειδή είμαστε ακόμα παιδάκια όσων αφορά τις εμπειρίες-βιώματα θα επιχειρήσω να παραβλέψω αυτόν τον βασικό κανόνα και να πω την γνώμη μου με αυτά που βλέπω γύρω μου(δώσε πόνο πάνο).ΑΝΤΡΕΣ-ΓΥΝΑΙΚΕΣ .Ας πω μια αλήθεια και ένα ψέμα.Αλήθεια:ΝΑΙ οι γυναίκες είναι πιο ώριμες....μέχρι την 2α λυκείου.Όπως και να το κάνουμε φίλοι μου τα κοριτσάκια είναι πιο σοβαρά και πιο συγκροτημένα σε αυτή την ηλικία σε αντίθεση με τα αγόρια που ψάχνουν μπουκάλια στην αυλή για να παίξουν χολέρα(χαχαχαχ).Έτσι είναι η φύση. Ψέμα: OXI σε καμία περίπτωση αυτό δεν συνεχίζεται για πάντα μιας και η γυναίκα μέσα στην πολύ ωριμότητα κάπου χάνει το παιχνίδι και τα πράγματα ισοφαρίζουν.Είχα πριν λίγο μια συζήτηση με έναν πολύ καλό μου φίλο και μου είπε το εξής "έλα ρε πάνο δεν είναι θέμα ανωριμότητας μπορεί τα άτομα απλά να μην σκέφτονται".Ο ώριμος άνθρωπος  βάζει το μυαλό του να δουλέψει και μετά πράττει.(θες να πεις ρε panjoss ότι εσύ δεν κάνεις μαλακίες και ανωριμότητες?Θα κάνω την αυτοκριτική μου γοογλε στο τέλος του άρθρου μην αγχώνεσαι)Μύθος:Μεγάλος σε ηλικία=ώριμος(δεεεεεν).Αυτό δεν ισχύει με τίποτα μιας και επειδή κάνω παρέα με παιδιά μικρότερης ηλικίας μπορώ να πώ με βεβαιότητα ότι φέρονται πολύ πιο ώριμα από παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας.Στο κοντινό μου περιβάλλον η ανωριμότητα προσωποποιείται σε παιδιά που δεν ξέρουν να φέρονται σωστά, σε παιδιά που δεν ξέρουν να σκέφτονται ή μάλλον δεν έχουν σκεφτεί ποτέ και σε παιδιά που δεν θέλουν(μπορούν) να καταλάβουν ότι πρέπει να απογαλακτιστούν.Φυσικά υπάρχουν και τρανταχτές εξαιρέσεις όπως άτομα που μπορείς να πείς και 2 κουβέντες παραπάνω πέρα από μπάλα και κοπέλες και η συμπεριφορά τους είναι υποδειγματική.Κάκά τα ψέματα, η ηλικία μας  θέλει και την ανεμελιά της, με ότι συνεπάγεται αυτό.Ναι καλά κατάλαβες μιλάω για ΚΑΦΡΙΛΕΣ.Σίγουρα είναι αμέτρητες (μπαλονάκια-μεθύσια-ζημιές(στην κοζάνη και γενικά στην Μακεδονία:) πειράγματα κτλ κτλ) αυτό ομως δεν σε κάνει ανώριμο.Ανώριμος είναι αυτός που δεν ξέρει πότε να σταματάει,δεν ξέρει πότε τελειώνει η πλάκα και αρχίζει η κούραση.Αυτοκριτική-(εδώ σε θέλω καρδιά μου) :Δεν είμαι ώριμος όχι.Ξέρω όμως πότε να σταματάω και να φέρομαι.Αυτά λοιπόν για αυτό το θέμα που με βασανίζει το τελευταίο διάστημα.Φυσικά ότι αντίρρηση-κράξιμο-"απορία" έχετε, την γράφεται στο κομμεντόκουτο....ας είναι και ανώνυμο εμείς τους αγαπάμε όλους!

Υγ1)χρόνια πολλά ....μικρή :D:D

Yγ2)Σε λίγες ώρες? μέρες? θα έχουμε............... στο blogpanika

Υγ3)ΝΑΙ ΡΕ ΠΑΝΟ

Καλησπέρα :)

Καλησπέρα και από εμένα γοογλε.Η αλήθεια είναι ότι ήθελα εδώ και πολύ καιρό να ανοίξω ένα ιστολόγιο αλλά όλο κάτι γινόταν!Μια να πάω βόλτα την άλλη βαρεμάρα την άλλη έπαιζε η καψούρα και όλο πήγαινε από αναβολή σε αναβολή.Αλλά ας μπούμε λίγο στο ζουμί της υπόθεσης.ΤΟ ΟΝΟΜΑ:Πανίκα λένε τον παναγιώτη στα ποντιακά,ένας φίλος λοιπόν από την κοζάνη άρχισε να με λέει πανίκα.Ήταν κάτι διαφορετικό και μου άρεσε και έτσι εγένετο  
ΤΟ BLOGτουΠΑΝΙΚΑ(blogpanika) :D.Ο ΛΟΓΟΣ: Θα πούνε... μα καλά γιατί ο πάνος έκανε blog? τι να γράφει?.Με συναρπάζει η ιδέα του blog μιάς και είναι ένας (ίσως από τους τελευταίους) ακόμη τρόπος ελεύθερης έκφρασης.Τώρα όσον αφορά το τι θα γράφω θα το δούμε στην πορεία γοογλε.ΤΟ ΜΕΣΟ:Εντάξει ρε πανίκα αλλά γιατί ιστολόγιο και οχι facebook?.Κοίταξε να δεις γοογλε,όσοι με γνωρίζουν(καλά) ξέρουν τις απόψεις μου για το fb, αλλά  θα τις αναλύσω εκτενέστερα μια άλλη φορά.Εξάλλου αυτά τα 2 δεν έχουν και πολύ σχέση μεταξύ τους.Αυτά για αρχή.Το πρώτο μου ποστ λοιπόν θα ήθελα να το  αφιερώσω σε έναν άνθρωπο που εκτός από καρδιά έχει και ψυχάρα....γιατί στα δύσκολα έμεινε και πάλεψε για αυτό που αγαπάει.Τέλος πάντων ότι και να πώ εγώ μοιάζει μικρό μπροστά του.

Υγ1)Ο παναγιώτης θα γυρίσει σύντομα από εκεί που είναι...

Υγ2)Καλό ταξίδι άγγελε.Καλό κυνήγι ονείρου...

"ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ, ΠΑΛΕΥΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ"

Ένα πολύ συγκινητικό βίντεο με τίτλο "Κανείς δεν είναι μόνος", δημιούργησε ο νεαρός Λ. Πέπλης, ο οποίος στέκεται στο πλάι της 17χρονης φίλης του που δίνει μάχη με τον καρκίνο.
Ο Λεωνίδας χρησιμοποιώντας καρτέλες στέλνει μήνυμα ελπίδας προς την κοπέλα, αλλά και όσα παιδιά προσπαθούν να νικήσουν τη νόσο.
"Ένα κορίτσι μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου. Το κορίτσι που άλλαξε τη δική μου ζωή είναι 17 και παλεύει με τον καρκίνο. Σου είχα πει να μην ανησυχείς για τα μαλλιά σου. Είναι βαρετές οι τρίχες. Γι' αυτό και εγώ τα ξύρισα" γράφει ο Λεωνίδας.
"Επιπλέον θέλω να σου δείξω πως δεν είσαι μόνη. Ούτε εσύ ούτε τα υπόλοιπα παιδιά που δίνουν την ίδια μάχη με εσένα. Σ' ευχαριστώ για όλα όσα μου έμαθες για τη ζωή. Ελπίζω κάποια στιγμή να ανταποδώσω. Ο καλός σου φίλος Λεωνίδας".
Το βίντεο κλείνει με το μήνυμα "Σε όλες τις μάχες υπάρχουν σύμμαχοι και εχθροί. Έτσι και στη μάχη με τον καρκίνο. Σημαντικό όμως είναι να θυμάστε πως οι σύμμαχοι θα σας βοηθούν πάντα".
"Ήθελα να δει πως είμαι εκεί για εκείνη"
Το NEWS 247 επικοινώνησε με τον Λεωνίδα Πέπλη, ο οποίος μας μίλησε για την ενέργειά του αυτή και για την προσπάθειά του να βοηθήσει τη φίλη του.

Το βίντεο αρχικά το έφτιαξα για να το στείλω στη φίλη μου η οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο εξωτερικό για κάποιες θεραπείες και συγχρόνως για διακοπές με τους γονείς της.
Ένα βράδυ ένιωθε άσχημα για όλα όσα περνούσε και συγκεκριμένα για τα μαλλιά της.Επειδή δεν μπορούσα να τη βλέπω έτσι ξύρισα τα μαλλιά μου κατά πρώτον για να τη κάνω να γελάσει και κατά δεύτερον για να δει πως είμαι εκεί για εκείνη.
Το βίντεο το έστειλα στην ίδια μέσω mail και όχι στο youtube. Μόλις το είδε συγκινήθηκε απίστευτα και μου ζήτησε να το ανεβάσω στο Youtube για να το δει ο κόσμος και να δώσει δύναμη και σε άλλα παιδιά που δίνουν την ίδια μάχη.
Ήθελα να βάλω και το όνομα της ή το email της για να τις στέλνουν μηνύματα συμπαράστασης αλλά μου είπε πως δεν θέλει ποτέ να μαθευτεί ποια είναι. Ήταν λίγο δύσκολο να το δεχτώ γιατί ουσιαστικά για εκείνη το έκανα.
Αλλά η φράση της "θέλω όσα παιδιά το δουν και έχουν το ίδιο πρόβλημα να νιώθουν πως είναι για αυτά και να πάρουν δύναμη από το χαμόγελο και τα λόγια σου" με άγγιξε και έτσι ανέβηκε στο Youtube.
Αυτή είναι η ιστορία πίσω από το βίντεο. Δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα παραπάνω από την αγάπη που τρέφω για τη φίλη μου παρ' όλο που μας χωρίζει μια τεράστια απόσταση.

πηγή