Η παραμόρφωση είναι όλη δική μας...

1 Φεβρουαρίου 2013 στο Βελβεντο Κοζάνης εξελίσσεται μια διπλή ένοπλη ληστεία με αποτέλεσμα μόνο υλικές ζημιές.

Παίρνω το θάρρος και γράφω σήμερα για 2 λόγους.Ο πρώτος είναι ότι ένας από τους ληστές είναι γεννηθείς το 1993 και ο δεύτερος είναι ότι προσπαθώ να καταλάβω το θέατρο που διαδραματίζετε αυτές τις μέρες γύρω από αυτό το γεγονός "που τόσο πολύ έχει συγκλονίσει την κοινωνία."

Καταρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω την θέση μου τάσσοντας τον εαυτό μου απέναντι σε αυτού του είδους τις δράσεις,είτε πρόκειται για ομηρίες είτε για ληστείες αν και η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πρόβλημα με τις ληστείες στις κωλοτράπεζες φυσικά όταν δεν υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες.
Στο θέμα μας όμως.
 Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος ετών 24,Πολίτης Δημήτριος ετών 22, Μιχαηλίδης Ιωάννης ετών 25 και Ρωμανός Νικόλαος ετών 20!Αυτοί είναι οι συλληφθέντες για την διπλή ληστεία ,φωτογραφίες για λόγους αισθητικής δεν θέλω να ανεβάσω γιατί η ελληνική αστυνομία έκανε πάλι το θαύμα της.Κάθομαι λοιπόν στον καναπέ που λες και σκέφτομαι.Οκ τους έπιασες,""<<οκ>>"" τους βασάνισες και στην συνέχεια σαν σωστός ξεδιάντρωπος ανακοίνωσες ότι ήταν πάνω στην συμπλοκή,αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι, γιατί ρε πούστη ανεβάζεις τις σκατοφωτογραφίες??Μια απλή εξήγηση είναι για να δωθεί ένα μάθημα σε αυτούς που πρόκειται να επαναλάβουν τέτοιες πράξεις,ΜΑΛΑΚΙΕΣ οι κοινοποίηση των φωτογραφιών μόνο κακό μπορεί να φέρει.Η βία φέρνει βία πόσο μάλλον στην κατάσταση που είναι η Ελλάδα με μια κοινωνία να βράζει από οργή για τους ρουφιάνους τις βουλής και φυσικά για τον ίδιο της εαυτό.Πριν περίπου ένα χρόνο είχε γίνει μια τρομοκρατική επίθεση αυτή τη φορά απο ακροδεξιούς,φυσικά δεν υπήρξαν βασανισμοί δεν υπήρξαν δημόσιοι διασυρμοί δεν υπήρχαν λασπολογίες.Τι να πείς...δημοκρατία.
Η παρέα του βελβεντού όπως αποδείχθηκε δεν ήταν μέλη κάποιας τρομοκρατικής οργάνωσης άρα γιατί να κάνουν κάτι τόσο ακραίο?Για τα λεφτά θα μου πείς,το δέχομαι αλλά τι γίνεται στην περίπτωση του νίκου ρωμανού που είναι από ευκατάστατη οικογένεια?Αν αληθεύει ότι ήταν στενοί φίλοι με τον Αλέξανδρο γρηγορόπουλο και δεν είναι καμια ιστορία των μέσων για να μπερδέψουν κι' άλλο τα πράγματα τότε στο τραπέζι μπαίνουν το μίσος η οργή η αηδία για τον κόσμο στο οποίο ζούμε.Μην έχετε αυταπάτες κάθε χρόνο τον Δεκέμβρη κανένας δεν βγαίνει στον δρόμο ως ένδειξη μνήμης για τον αλέξη,όλοι βγαίνουν για να σπάσουν καμιά τζαμαρία και να παίξουν λίγο με τα ματ.Μόνο οι δικοί του πόνεσαν πραγματικά που αυτό το παιδί έφυγε.Έφυγε απο τις σφαίρες αμετανόητου δολοφόνου.Αν όντως λοιπόν ο ρωμανός ήταν ένας από αυτούς τότε μόλις βρήκα ένα λόγο για να είναι νευριασμένος και γεμάτος οργή.Σίγουρα ο τρόπος που αποφάσισε να το εξωτερικεύσει δεν ήταν ο καλύτερος μιας και θα καταλήξει εκεί που είναι και ο κορκονέας αλλά σε μια κοινωνία που είναι υπνοτισμένη και σε μια νεολαία που τις  κλέβουν το μέλλον και πατάει like δεν νομίζω πως μπορείς να σκεφτείς καθαρά.
Αχ αυτή η αστυνομία!Στην νορβηγία ο αλλος σκότωσε τόσο κόσμο και οχι μόνο δεν τον ακούμπησαν αλλά είναι και σε φυλακές 5 αστέρων.
Πόσο μου θυμίζουν οι τακτικές τις αστυνομίας ένα συγκεκριμένο κόμμα ρε γαμώτο.Αλλά έτσι είναι ο έλληνας ξεχνάει.
Εκείνος που αναμφισβήτητα βασανίστηκε περισσότερο είναι ο Ανδρέας Μπουρζούκος.Ένας καθηγητής του λοιπόν έγραψε σε επιστολή προς τα μμε για αυτόν:

<<Γνώρισα τον Αντρέα-Δημήτρη Μπουρζούκο για τρία χρόνια (2005-2008). Ήταν μαθητής μου στο Μουσικό Λύκειο Παλλήνης. Είμαι σοκαρισμένος από την είδηση της εμπλοκής του σε ένοπλη ληστεία. Δεν ξέρω τι τον οδήγησε ως εκεί. Θέλω, όμως, να μιλήσω για τα τρία χρόνια που τον γνώρισα ως μαθητή αλλά και ως εθελοντή στο περιοδικό. Ήταν χαρά μου να έχω μέσα στην τάξη παιδιά σαν τον Αντρέα-Δημήτρη. Ήταν ευαίσθητος, ήταν έξυπνος, ήταν ανήσυχος. Όχι, δεν άκουγε heavy metal. Άκουγε ροκ, άκουγε Χατζιδάκι, άκουγε Μότσαρτ. Όχι, δεν ήταν αντικοινωνικός. Ίσα-ίσα ήταν πολύ αγαπητός στους συμμαθητές του. Και φυσικά είχε και αυτός θυμό μέσα του, όπως όλα τα αληθινά παιδιά που ανακαλύπτουν στην εφηβεία τους την απάνθρωπη και υποκριτική κοινωνία στην οποία ζούμε. Όχι, δεν ήταν κακός μαθητής, ήταν πολύ καλός.
Μπήκε και αυτός στο πανεπιστήμιο, γράφοντας μία από τις εκθέσεις-κονσέρβες που του ζητάει το σύστημα. Οι γονείς του ήταν δύο αξιοπρεπέστατοι άνθρωποι. Ερχόντουσαν τακτικά στο σχολείο να μάθουν για το παιδί τους. Κάποια στιγμή έμαθα από τον Αντρέα-Δημήτρη ότι ο πατέρας του έμεινε άνεργος. Μου το είπε πικραμένος και θυμωμένος. Δεν ξέρω πόσες αιτίες θυμού προστέθηκαν από τότε. Μπορώ ίσως να φανταστώ αρκετές απ' αυτές, καθώς ζω κι εγώ μέσα σ' αυτήν την Ελλάδα.
Από κει και πέρα, λυπάμαι και ντρέπομαι. Λυπάμαι για τον Αντρέα-Δημήτρη που πίστεψε, καθώς φαίνεται, στη βία σαν απάντηση στη βία του συστήματος. Ντρέπομαι όμως και για την Ελλάδα που οδηγεί παιδιά σαν τον Αντρέα-Δημήτρη σ' αυτό το σημείο. Ντρέπομαι για τους αστυνομικούς που τον βασάνισαν.
Ντρέπομαι για τους δημοσιογράφους που ήδη τον καταδίκασαν. Και ντρέπομαι για όλους τους ανυποψίαστους πολίτες που θα τον τσουβαλιάσουν μέσα στο κεφάλι τους σαν έναν "τρομοκράτη" και θα προσπεράσουν το παραμορφωμένο από τα χτυπήματα πρόσωπό του για να πάνε στην επόμενη είδηση.
Η παραμόρφωση είναι όλη δική μας>>.

Πίστεψε φαίνεται στη βία σαν απάντηση στη βία του συστήματος.Αυτό είναι,σε μια πρόταση τα περιέγραψε όλα.Όλα είναι ένας τεράστιος φαύλος κύκλος όμως και όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση στην κοινωνία άλλο τόσο τέτοια φαινόμενα θα υπάρχουν και θα γιγαντώνονται.

Κοζάνη 8/2/1013

Υγ1) Η φωτογραφία δεν είναι τυχαία.Δείχνει την οργή και την στενοχώρια που έχει ένας πιτσιρικάς που του κατεδάφισαν το σπίτι.Εμάς τόσα χρόνια μας κατεδαφίζουν το δικό μας και εμείς απλά κοιτάμε.